Rancière’s basic pedagogical idea

Fransız filozof Jacques Rancière Cahil Hoca’da “açıklayıcı öğretmen” modeline karşı çıkar. Öğretmenin merkez-dışı edildiği bu pedagojik programın amacını “zihinsel özgürleşme” olarak ifade etmektedir. Bu özgürleşme gayesi öğrencinin henüz eğitim sürecinde iken bağımsız bir bilgi ve araştırma öznesine dönüşmesini eğitimin de buna göre tasarlanmasını şart koşmaktadır. Zihinsel burada yalnızca değil aynı zamanda öğretmenin özgürleşmesini içerir. özgürleşmeyi yöneten pratik postülat (ya da aksiyom), Rancière’e göre, “zekâların eşitliği” ilkesi olmalıdır. Hiyerarşilerin ortadan kalktığı eşitlikçi toplumsal realite önce epistemolojik sahanın tesisinden geçmektedir. hocanın (öğretmen) işlevi noktada iki-boyutludur; tamamen zekâsını aktif kullanabilmesine dayanan öğrenme sürecinin (yani, süreci sürecinin) önünü açmak yolla eşitsizlikçi ideolojik girdilerini minimize etmektir. Yine Rancière’nin yaklaşımında zihinsel idealinin belirleyici rol oynamasının negatif sonucu vardır; bireysel çalışma düşüncesi, bireyin güçlerini kendi çalışması ile keşfedebileceği aktive edebileceği tek-yanlı vurgulanmaktadır. Buna paralel diyalog birlikte çalışmanın (hem öğrenci hem öğretmen arasında) eğitsel rolü hakettiği ilgiyi görmemektedir.